Vitamine B12 suppletie bij de hond

Cobalamine deficiëntie, oftewel een gebrek aan vitamine B12, is een zwaar onderschat probleem bij mens en dier

Bij honden blijkt bij met name chronische enteropathie en/of exocriene pancreas insufficiëntie (EPI) zeer vaak sprake te zijn van cobalamine deficiëntie. Daarnaast worden erfelijke cobalamine malabsorptie syndromen steeds vaker herkend.

De negatieve gevolgen van een cobalamine deficiëntie zijn groot. Het gebrek aan cobalamine kan onder andere resulteren in anorexie, braken, diarree, gewichtsverlies, immuundeficiëntie, verminderd uithoudingsvermogen en perifere en centrale neurologische klachten.

Wordt cobalamine niet gesupplementeerd, dan verergeren de klachten en zal ook een behandeling van een onderliggende aandoening vaak onvoldoende succesvol zijn. Daarnaast vormt cobalamine deficiëntie een negatieve prognostische factor voor diverse aandoeningen.

Helaas wordt nog steeds bij veel te weinig patiënten diagnostiek naar een mogelijke cobalamine deficiëntie verricht en wordt de impact van deze deficiëntie onderschat. Tijd voor verandering! Vroegtijdige opsporing van een vitamine B12 gebrek, gevolgd door cobalamine suppletie kan levensreddend zijn!

NIEUWS

Tot voor kort werd gedacht dat alleen parenterale toediening van cobalamine effectief is in het normaliseren van de cobalamine concentratie in het lichaam. Uit recente onderzoeken blijkt echter dat orale toediening van hoge doseringen cobalamine bij de hond leidt tot herstel van de cobalamine concentratie.

Bij welke honden is testen voor cobalamine deficiëntie verstandig? Wanneer start u met cobalamine suppletie en welke dosering kunt u aanhouden? Hoe lang moet de behandeling worden voortgezet en is controle noodzakelijk?

Wilt u de prognose verbeteren van honden met chronische darmproblemen of EPI? Ga dan nu aan de slag met de praktische tips uit dit artikel!

Leerdoelen